Naskah Longsér: Ujang jeung Nénéng

 

Judul: Ujang jeung Nénéng

Ku: Anisa Putri

Tokoh:

• Abah: Lalaki umur 55 taun anu basajan jeung wijak, tapi kalakuanana sok teu luyu jeung omonganana. Sok maké sarung jeung kopéah.

• Indung: Awéwé anu teges jeung welas asih, umurna 50 taun. Sok make daster jeung tiung.

• Nénéng: Anak awéwé hiji-hijina, 22 taun. Éraan tara daék campur gaul.

• Ujang: Jajaka kasép ti lembur tatangga, umurna 24 taun. Bageur tapi sok salah, kalah mindeng pikaserieun.

Adegan 1: Soang Galak.

Isuk-isuk Ujang datang ka imah Abah, rék mantuan ngeusian balong leutik tukangeun imah.

Bapa : "Jang, balong téh geuning téréh garing, bisi paraéh laukna. Pangeusiankeun ku cai sumur maké émbér."

Ujang: "Siap, Bah! émbérna mana?"

Sanggeus ngeusian cai kana émbér gedé, Ujang ngajugjug ka balong. Tapi di jalan, manéhna dipegat ku soang galak. Sing horéng tulak kandangna lésot, jadi karabur. Ningali Ujang, éta soang-soang ngabeberkeun jangjangna tuluy rék ngalodok si Ujang, sora soangna récét kawas tarompét.

Ujang: "Euh siah! Ulah garalak hayang dipeuncit?!"

Soang téh jiga nu ngarti tuluy narajang, bujur si ujang dilodokan tuluy manéhna manjur soang maké cai. Lainna sarieun, soang téh kalah beuki arambek. Ujang sieuneun tuluy lumpat ka pakarangan Imah, diuudag ku soang.

Ti jero imah, Nénéng ningali éta kajadian.

Nénéng : "Abah, tingali! Si Ujang diudag ku soang. Lucu pisan hahaha!"

Abah : (seuri bari nyekelan beuteung) "Aduh, poho can menerkeun tulak kandangna!"

Adegan 2: Pancén ti Ema.

Sanggeus kajadian dilodok soang, Ujang dibéré pancén ti Ema pikeun menerkeun popoéan anu ruksak. Ujang sumanget pisan, manéhna maku awi panjang minangka gaganti.

Ujang : "Ieu Nénéng, popoéan anyar. Ieu mah kuat!"

Nalika Ujang nyobaan ngagantung kaén baseuh pikeun nguji, awina potong tuluy kaénna ngacléng jiga katapel. Kaén nu baseuh ngalayang kana beungeut Abah nu keur anteng ngopi di teras imah.

Abah : (reuwas) "Duh Gusti! Aya naon ieu?!"

Nénéng : (seuri, nyéréngéh) "Alah siah Ujang!"

Ujang : (reuwas) "Eh, hapunten teu kahaja Bah. Ieu badé dilereskeun deui nya!"

Abah: (molotot sabari manyun).

Adegan 3: Ngubaran Hayam

Geus menerkeun popoéan, hayam nu Ema aya anu tatu. Ema nitah Ujang néwak éta hayam keur diubaran.

Ema : "Jang, éta téwak si jago. Tatu sirahna dipacokan ku hayam bikang, urang ubaran karunya!."

Ujang : "Siap, Ma!"

Sanajan kitu, éta hayam jago siga boga kakuatan gaib. Saban si Ujang ngadeukeutan, hayamna luncat, ngapung, leungit dina rungkun. Ujang lumpat siga atlit olimpiade.

Nénéng : "Hayamna leuwih pinter ti Si Ujang nya?!"

Ujang: "Ieu hayam atawa ninja?! tong lumpat waé hayam!"

Sanggeus 15 menit pinuh ku drama, ahirna Ujang bisa néwak éta hayam ku dua leungeunna. Tapi ujug-ujug kalah kongkorongok deukeut ceulina pisan nepi ka Ujang labuh kana balong.

Ema: "Duh, Ujang! Kumaha ieu néwak hayam gé siga rék perang?"

Nénéng : "Ma, hayam teh ceurik teu nya ningali si Ujang?"

Adegan 4: Ngala sampeu.

Bérés dahar beurang, Abah ngajak Ujang ka kebon .

Bapa : "Jang, pangalakeun sampeu nya? ngké Nénéng bakal mantuan mawa ka imah."

Ujang : "Siap, Bah!"

Tapi, Ujang salah paham. Lainna nyabutan umbi sampeu, kalah ngala daun tangkal sampeu. Sabot Nénéng datang, manéhna reuwas ningali tangkal sampeu nu geus gundul.

Nénéng : "Ujang! Naha digundulan ieu tangkal sampeu?!"

Ujang : (bingung) "Hah? saur Abah ngala cenah, sugan téh ngala daun! Sanesna Ema sok ngadamel buntil tina daun sampeu nyah?”

Nénéng seuri bari nyekelan beuteung. Abah nu datang ningali hasil pagawéan Ujang ngan bisa gideug.

Abah: "Jang, singkong mah di jero taneuh, lain dina tangkal!"

Adegan 5: Geutah Nangka.

Wanci soré, Ujang dibéré pancén deui pikeun ngala nangka asak.

Abah: "Jang, itu bawa nangka nu gedé, nya? Ema rék nyieun kolek."

Ujang: "Muhun, Bah. Siap!"

Ujang ngala nangka ku kacida héséna. Najan kitu, manéhna teu nyaho yén geutah nangka téh cepel pisan. Leungeunna pinuh ku geutah, kalah ngagaro sirahna anu ateul, buukna jadi carepel.

Nalika ka dapur, Nénéng ningali leungeun jeung buuk Ujang geus balepotan.

Nénéng : "Ujang, naha siga tos ngomé elem?"

Ema : "Ih, Ujang! Lamun ngala atawa mesek nangka, oles heula leungeunna ku minyak! Teu nyaho kitu?"

Ujang : (nyéréngeh) "Teu terang, Ma. Hapunten héhéhé."

Sabot keur nataharkeun nangka, ujug-ujug aya simeut ngajléng kana sirah Ujang.

Nénéng : "Ujang, éta aya simeut dina mastaka!"

Ujang : (reuwas) "Kamana?! Kamana?! Kadieu urang téwak!"

Ujang néwak simeut, tapi ku sabab buukna cepel kénéh, leungeunna pabelit kana buuk. Manéhna katingalina siga anu gelut jeung dirina sorangan.

Abah : "Hahaha! Ujang-ujang, aya wé pamolahna téh.

Peuting éta, kabéh ngabarakatak seuri bari ngadahar , Ujang jadi hiburan utama.